Idea opracowania listy najcenniejszych na świecie obiektów przyrodniczych i kulturowych narodziła się na początku lat siedemdziesiątych XX wieku. W 1978 roku w Waszyngtonie dokonano wpisu pierwszych dwunastu obiektów, wśród których znalazły się aż dwa miejsca z naszego kraju – zespół staromiejski Krakowa i kopalnia soli w Wieliczce. Obecnie na liście światowego dziedzictwa znajdują się 1052 miejsca w 165 krajach: 814 obiektów kulturalnych, 203 przyrodniczych i 35 o charakterze mieszanym. Polska może pochwalić się czternastoma obiektami figurującymi w wykazie.